(door Huub Neys)
Occulte Chemie, een intrigerende titel. Toen ik een artikeltje daarover zag in een oud nummer van het digitale tijdschrift “De Verwondering” en begon te lezen sloeg ik bijna achterover van verbazing.
Twee helderziende mensen Annie Besant (1847-1933) en Charles Leadbeater (1854-1934) schreven in 1905 een boek over hun helderziende waarnemingen van de kleinste deeltjes waaruit onze stof bestaat.
Helderziende waarnemingen
Het begon heel onschuldig. Rond 1895 stond Leadbeater in een kleine groep mensen die zich Theosofen noemden, bekend om zijn heel precieze helderziende waarnemingen. Collega Annie Besant vroeg hem of hij ook hele kleine deeltjes zoals een goudatoom, kon zien. Hij probeerde het en dat lukte door zijn helderziende vermogen heel ‘klein’ te maken. Het goudatoom bleek super ingewikkeld in elkaar te zitten met hele grote aantallen subatomaire deeltjes en Leadbeater kon er geen overzicht van krijgen. Ze gingen daarom over op waterstof, een veel kleiner atoom. Dat ging prima. Waterstof bleek uit 18 kleinere deeltjes te bestaan. Daarna kwam het zuurstof molecuul aan de beurt dat uit 290 kleinere deeltjes bleek te bestaan en het stikstof molecuul dat uit 261 deeltjes bleek te bestaan.
De ontdekking
Nu was in die tijd bekend dat het atomaire gewicht van stikstof 14 was, het is 14 keer zwaarder dan waterstof. Als je 261 deelt door 18 oftewel het aantal deeltjes van een waterstof atoom dan kom je op 14,5 uit. Deel je het aantal deeltjes van een zuurstof molecuul (290) door 18 dan kom je uit op 16,11 en 16 was het in die tijd al bekende atomaire gewicht van zuurstof. Namelijk 16 maal zo zwaar als waterstof. Het werd snel duidelijk dat Leadbeater en de andere helderzienden die er later bij betrokken raakten, op iets geweldigs gestoten waren. Op dezelfde manier werden in de jaren erna nog veel meer atomen bekeken en door nauwkeurig tellen en beter observeren konden de meeste van de in die tijd bekende atomen, waaronder goud, dat uit 3.546 deeltjes bleek te bestaan, onderzocht en geteld worden. En elke keer bleek hun gewicht (het aantal deeltjes gedeeld door 18) zo goed als overeen te komen met het in die tijd bekende atomaire gewicht. Ze beschreven ook de verdeling van de deeltjes, de draaiing (de ‘spin’) en maakten er prachtige tekeningen van die zo goed als allemaal in het boek staan.
Steeds dieper
En het ging nog verder. De deeltjes apart konden ook bestudeerd worden en bleken ook weer uit deeltjes te bestaan en die op hun beurt ook weer uit de continu ronddraaiende basiselementen bleken te bestaan. De ultieme deeltjes bleken er twee te zijn, een mannelijk en een vrouwelijk hartvormig deeltje, bestaande uit een tiental spiralen, waar energie van een andere dimensie continue in en uit stroomde waardoor het continue ronddraaide. Een niveau dat onze natuurkundigen tot op dit moment niet kunnen bestuderen. Ook die deeltjes bestonden uit nog kleinere elementen maar daar ging de stof over in astrale stof, een niveau dat we niet meer vast kunnen noemen.
Verificatie
In de tachtiger jaren van de vorige eeuw pas konden natuurkundigen het bestaan van kleinere deeltjes als quarks, bosons en hicks deeltjes beginnen vast te stellen. En toen bleek dat de tot dan toe onbewijsbare vindingen van Leadbeater en consorten allemaal klopten.
Ik citeer hier even uit het artikel van Loes Modderman, de redactrice en (bijna) enige schrijfster van ‘De Verwondering’:
“Dr Stephen Phillips, professor in de deeltjesfysica, schreef in 1980: “Ik kan niet om de conclusie heen dat Besant en Leadbeater werkelijk quarks zagen door ESP (Extra Sensory Perception — buiten-zintuiglijke waarneming) ruim 70 jaar voor fysici hun bestaan vermoedden. ”
“In de afgelopen decennia hebben Phillips en de biochemicus Lester Smith 84 van de door de Theosofen getekende atomen onderzocht en ze allemaal kunnen verifiëren als 100% accuraat. Helaas maar niet verrassend wilden de meeste wetenschappers hun carrière er niet voor op het spel zetten door zoiets ‘onmogelijks’ zelf te onderzoeken.”
Dat laatste zet ons natuurlijk aan het denken over de meer dan miljarden verslindende natuurkundige onderzoeken in deeltjesversnellers die alleen maar bevestigen wat we door Occult Chemistry al lang weten.
Het boek zelf
Het begin van het boek vond ik zeer de moeite waard samen met de tekeningen. Maar na 40 bladzijden begint een lange opsomming, 70 pagina’s, van aparte atomen. Dat lijkt me interessanter voor chemici. Daarna komen weer 10 interessantere bladzijden.
Ik heb ondertussen twee boeken van Leadbeater gelezen die ik zeer de moeite waard vind. Eén kan ik iedereen die interesse heeft in de Parapsychologie aanraden ‘The Astral Plane’ waarin hij heel veel paranormale verschijnselen uitlegt en in hun verband plaatst. Denk aan geesten zien, poltergeist, stenenregens, zwarte en witte magie, weerwolven, natuurgeesten, lopen over vuur, de aura en zelfs engelen.
Verwante literatuur
Fysicus Stephen M. Phillips heeft ook een boek geschreven over zijn studie van de Occult Chemistry en wel: ‘ESP of Quarks and Superstrings’ (1999 en reprint 2005).
Als je je wil abonneren op De Verwondering, een prachtig (gratis) maandelijks tijdschrift (digitaal, niet gedrukt te krijgen) over allerlei occulte en wonderbaarlijke zaken die zich op deze planeet afspelen, stuur dan een mailtje naar Loes Modderman via: info@scienceart.nl.
Het artikel waar ik over schreef staat in nr 19 van de ondertussen 59.
Huub Neys
(auteur Het natuurlijke en het onnatuurlijke)
Lees ook op AltNed: