Een week op jacht naar graancirkels

(door Huub Neys)
Graancirkels.. wie heeft er nog niet van gehoord? Maar wie heeft er al eens echt in gelopen? En zijn ze echt zo onverklaarbaar? Dat wilde ik nu eindelijk eens zelf uitzoeken dus ging ik met een vriend een weekje naar Wiltshire, een county in Zuid-Engeland, de ‘hotspot’ van de activiteit.

Advertentie

Kalimantan vruchtenparadijs

Verschillende soorten doerian

Ik woon nu een jaar in Kalimantan en het blijkt een waar vruchtenparadijs. Op Sumatra, Java, Bali en Lombok vind je over het algemeen dezelfde vruchten als die we in Nederland meestal wel kennen. Mango, ananas, banaan, papaya, appel en sinaasappel. Ook vindt je een aantal minder bekende vruchten die hier populair zijn als de doerian, de mangoestan, de ramboetan, de dukuh en zelfs steeds vaker de sirsak nu bekend is dat hij erg goed beschermt tegen kanker.

Geen foto van het Noorderlicht

De eerste avond in Reykjavik en we komen voor het Noorderlicht.
Dit jaar is er veel kans om dat te zien vanwege de toegenomen zonneactiviteit. Kerst na kerst was die intrigerende documentaire van Joanna Lumley op TV. We willen het nu zelf ervaren. We hebben ons al voorgenomen ons dag- en-nachtritme te verschuiven om zo vaak mogelijk van dit natuurverschijnsel te genieten.

Leefgemeenschappen sociale laboratoria van deze tijd?

Ik reisde een jaar lang door de VS en bezocht daar een aantal leefgemeenschappen. Mijn doel was om te bekijken of het ideaal om in een groep te wonen reëel was en of ik het in zo’n groep naar mijn zin zou kunnen hebben.
Ik bezocht samen met mijn vriendin 14 grotere leefgemeenschappen (tussen 25 en de 300 personen) op het platteland en 5 kleinere, waarvan 1 in de stad. Over elke groep schreef ik een artikel en tot slot deze samenvatting.

Het Kalimantan van de Dajaks gaat kapot

Centraal Kalimantan. Met mijn Dajak vriendin Yuyu ga ik twee dagen op bezoek bij haar oom in een klein dorp op twee uur rijden van de dichtstbijzijnde stad.

Al op weg valt me op dat ik zowat nergens echt oerwoud zie. Ik dacht het wilde Kalimantan te gaan zien maar het is een  totaal vlak landschap met voor het grootste deel in cultuur gebracht land.
Dat zijn dan meestal oliepalmen (Kelapa Sawit), de spijsolie waar ze hele oerwouden voor kappen, om er goedkope chocola, koekjes en zeep van te maken.

Oude wijsheid van natuurvolken

Toen ik het boek van Robert Wolff, “Oude wijsheid van natuurvolken” in mijn handen kreeg ging er een schok door me heen.
Een letterlijke schok dus. Dat is me nooit eerder overkomen. Ik voelde dat ik een geweldig boek in handen had.

Eindelijk Samye

De aanloop van mijn reis naar Tibet was een hele lange. In 1998 begon ik met een yoga-opleiding in Ilpendam. Toen ik daar de eerste morgen de lesruimte binnenstapte, zag ik opzij in een hoekje een open rotan kastje met daarin een fotolijstje. Twee wakkere ogen keken me van daaruit aan en ik schrok. Ik voelde me betrapt.
Padmasambhava. Of beter gezegd een beeld van hem, dat hij zelf gezegend zou hebben, in de achtste eeuw. Padmasambhava is de Guru Rinpoche, de grondlegger van het Tibetaans Boeddhisme.

Een zingende bultrug geeft zijn verhaal door

Als kind al was ik gefascineerd door deze kolossen. Ik herinner me de eerste keer dat ik Greenpeace in actie zag tegen de walvisvangst. Op tv zag ik een reus voorbij glijden, een blauwe vinvis. Nu, bijna 40 jaar later zou ik ze in levende lijve zien. Niet de blauwe vinvis, maar de bultrug. Via internet kwam ik terecht op een site van Eco-volunteer. Daar vond ik de mogelijkheid om als vrijwilliger mee te werken aan het onderzoek naar bultruggen.