Er wordt mij wel eens gevraagd waarom AltNed therapeuten niet selecteert, in plaats van iedereen die een vermelding wil toe te laten. Vooral als je de therapiekosten zelf moet betalen, wil je toch graag weten of een therapeut goed is!
Een van de redenen daarvoor is dat het moeilijk, zo niet onmogelijk is, om criteria te vinden om te selecteren. Een opleiding bijvoorbeeld, of aansluiting bij een landelijke vereniging zegt mij iets, maar niet veel. Bij een ‘gewone’ arts is het papiertje of vereniging wat mij betreft óók geen garantie en daar zitten toch óók heel wat prutsers tussen.
Persoonlijk
Een veel sterkere reden is voor mij dat het kiezen van een therapeut iets persoonlijks is. Wat er op het persoonlijke vlak tussen therapeut en patiënt (en vaak heet dat dan gelijk cliënt) gebeurt, is wat mij betreft óók heel belangrijk (zo niet belangrijker dan) voor het genezingsproces.
Je geneest jezelf en gebruikt daarbij de hulp van iemand, waarvan jij vindt dat hij/zij daartoe in staat is. De een klikt meer met die ene en de ander met die andere. Dat heeft vaak niet met alleen maar competentie te maken.
Zelf nadenken
Als je door een alternatieve therapeut wordt behandeld, wordt er vaak gevraagd of het helpt: dus weer die vraag of de therapeut/arts goed is! Bij een gewone arts is de vraag meer of hij/zij iets heeft kunnen vinden.
Voordat een ‘gewone’ arts iets gedaan heeft, heeft hij voor veel mensen al een soort gezag als vertegenwoordiger van de medische wetenschap. Bij alternatieve geneeswijzen is men dus veel kritischer.
Als mensen naar een alternatief genezer gaan blijven ze dus zelf óók nadenken. En dat alleen al is een goede zaak.
Als alternatieve geneeswijzen écht geaccepteerd zouden worden, zou dat voor veel mensen misschien weer een vrijbrief zijn om het gezag uit handen te geven.
Zelf genezing
Uiteindelijk geneest iemand op eigen kracht, het lichaam is een wijs ding!
Een hypnotherapeut kan geen suggesties inplanten als de cliënt daar niet voor open staat.
Een homeopaat kan iemand geen goed middel voorschrijven, als de cliënt niet goed omschrijft wat alle symptomen zijn, zelf dus meedenkt.
Bach-remedies werken alleen goed als je goed beseft waarvoor je ze inneemt. Etc..
Maar ook een ‘gewone’ arts kan een patiënt niet genezen als de patiënt dat niet wil!
Maar is het dan geen zelfsuggestie als je op zo’n manier geneest?
Ik denk dat dat voor een groot gedeelte wel het geval is. Alleen noem ik dat zelfgenezing.
Bij de ‘gewone’ arts noemen ze dat het zogenaamde placebo effect. Een pilletje geven wat alleen uit kalk of suiker bestaat met een smaakje maar de patiënt wordt toch beter! Ik heb wel eens percentages van 35% gehoord.
Kwakzalvers
Onder de alternatieve genezers zullen zich zeker kwakzalvers bevinden. Onder ‘gewone’artsen waarschijnlijk ook. Daar zit hem dus niet het verschil.
Zolang er mensen zijn die hun gezag bij een ander willen leggen, zullen er ook genezers, maar ook ‘gewone’ artsen zijn, die in die behoefte zullen voorzien. Ook daar zit het verschil niet.
Daarom kan je ook niet een genezer selecteren voor een ander!
Een genezer is dus geen consumptieartikel dat het predicaat ‘goedgekeurd’ kan krijgen.
Wat voor de een werkt, werkt niet voor de ander.
Er is dus maar één die kan kiezen voor jou en dat ben je zelf. Door je intuïtie te volgen kom je daarbij uit. En ook al maak je soms schijnbaar een omweg, dan was dat blijkbaar nodig.
De medische wetenschap heeft de illusie verspreid dat er een manier van genezen bestaat die los staat van het persoonlijke en daarom denken veel mensen dat er uiteindelijk voor elk kwaaltje een middel zal komen. Ik betwijfel dat ten zeerste!
Een goede therapeut?
Dus dat je een klacht kunt behandelen los van de persoon is voor mij mystieker en toverachtiger dan menig ‘alternatief’verhaal. De ware tovenaar is degene die je op je zelf terugwerpt.
Maar daar moet je dus wel voor open staan…
Een betere vraag dan of een therapeut/arts goed is, is wat jij precies wilt bereiken!
door Peter van de Griendt
Lees ook:
AltNed 