We zijn op weg naar een nieuw paradigma. Het natuurlijke paradigma*. Een paradigma dat eindelijk naar de wortel gaat van onze problemen en dat ze voor eens en altijd oplost. Een visie op de mens die de hele aarde kan veranderen in een paradijs.
(*Een paradigma is een wetenschappelijk wereldbeeld. Een totaal van gedachten en theorieën over hoe de wereld in elkaar zit. Paradigma’s zijn voortdurend in beweging. Soms is er een grote sprong. Pasteur, Galileï, Einstein, Quantumfysica, Internet.)
Een andere kijk
Onlangs liep ik met Frank Radder, herborist oftewel kruidenkundige, door het Limburgse heuvelland.
Enthousiast vertelt hij over de plantjes waar ik vroeger achteloos aan voorbij liep. Distelbloem, weegbree, dovenetel en wilde peen. Planten die gewoon zo te eten zijn en die alle polyfenolen, flavonoïden, vitaminen, mineralen en fyto-nutriënten bevatten waar we genetisch perfect op aangepast zijn. Duizendblad en brandnetel blijkt supervoedsel.
Hij vertelt over hoe topkoks tegenwoordig terug naar de natuur en het lokale groen gaan. De uitdaging is om van oer-ingrediënten, waar we genetisch voor gemaakt zijn, een tongstrelend gerecht te maken.
Frank levert ingrediënten aan allerlei topkoks in Zuid-Limburg. Kruiden die hij met zijn vrouw in hun bedrijfje kweekt maar vooral wat hij in de vrije natuur vindt.
We gaan dus niet zomaar wat rondlopen en wat in de modder wroeten en wat plantjes plukken, nee we gaan culinaire kunst van wereld niveau bedrijven. Dat geeft een ander perspectief.
Heel ander voorbeeld. Gebeurt tegenwoordig regelmatig. Een Nederlands meisje van 10 jaar krijgt haar eerste menstruatie. Als ze 14 is heeft ze haar eerste seksuele contact, al dan niet onder druk van haar vriendje, raakt zwanger en besluit een abortus te ondergaan. Of ze laat de baby komen onder druk van haar omgeving. Kan een meisje van 14 al
een baby opvoeden? Heeft ze al voldoende wortels om alle lichamelijke vitaminen en mineralen, alle sociale polyfenolen en anti-oxydanten, alle geestelijke fyto-nutriënten in te nemen?
Haar ‘zusje’ in de vlaktes van Kenia menstrueert voor het eerst op haar 17e. Iets wat bij jagers/verzamelaars standaard is. Een jaar later trouwt ze en krijgt op haar 19e, als ze lichamelijk en geestelijk volwassen is, haar eerste baby. Een andere wereld. Een wereld zoals die door de natuur bedoeld is voor ons. Een wereld waar we genetisch voor gemaakt zijn.
Onze genetische aanpassing
Wat hebben deze twee heel verschillende voorbeelden gemeen? In beide voorbeelden staat het woord genen centraal. Of beter: genetische aanpassing. In deze voorbeelden zitten twee heel verschillende manieren om met onze genen om te gaan. De natuurlijke en de onnatuurlijke manier. De ene manier maakt ons ongezond en ongelukkig. Die bestaat uit te weinig bewegen, veel vervuiling om en in ons en vooral geraffineerd welvaartsvoedsel, ontdaan van belangrijke voedingsstoffen en vol met toevoegingen waaronder groei-hormonen. Die onnatuurlijke manier van leven zien we vooral in de westerse levensstijl met onze welvaartsziekten en zelfmoorden en verstoorde seksualiteit.
De andere manier, de natuurlijke manier met onze biologische programma’s nog intact, kan ons gezond en gelukkig maken.
Evolutionaire geneeskunde
In beide voorbeelden zit een nieuwe kijk op onze genen die we steeds vaker zien terugkomen in nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen, waaronder wetenschappelijke. Zijn onze genen wel aangepast aan de nieuwe ontwikkelingen, aan de manier van leven die wij ze opdringen? Moeten we niet terug naar een natuurlijker model?
Een goed voorbeeld hiervan is de evolutionaire geneeskunde.
De huidige geneeskunde geeft ons de indruk dat onze genen de oorzaak zijn van zowat alle ziekten. Overal zitten foutjes. De evolutionaire geneeskunde daarentegen zegt dat onze genen perfect zijn aangepast aan onze natuurlijke omgeving en allemaal hun reden van ontwikkeling en bestaan hebben. Onze genen zijn niet krakkemikkig, het is onze levensstijl waar ze niet voor gemaakt zijn en die de oorzaak is van bijna al onze ziekten. En niet alleen van onze ziekten maar ook van hoe we ons voelen. Om maar één van de vele voorbeelden te noemen: te weinig vitamine D3-aanmaak door de zon op de huid maakt ons lusteloos en maakt velen zelfs depressief… de winterdepressie.
Op dezelfde manier toont de evolutionaire geneeskunde aan dat we vele tekorten (omega-3, jodium, magnesium, vitamine B12) en verstoorde lichaam-evenwichten hebben (veel te weinig magnesium, veel te zuur bloed) en dat die de eigenlijk reden zijn dat onze systemen niet meer goed werken.
We zijn ziek en ongelukkig
Beide voorbeelden, van de super-kruiden en de menstruatie op het juiste moment, laten zien dat veel dingen die we volkomen vanzelfsprekend aannemen, zoals ‘dat is onkruid’ en ‘tegenwoordig worden we steeds jonger volwassen’, helemaal niet vanzelfsprekend zijn en in een heel ander licht gezien kunnen en moeten worden.
Gaan we door de bril van het nieuwe, natuurlijke paradigma naar de wereld kijken dan zien we dat we heel veel natuurlijke gezondheid en geluk verloren hebben en dan begint de huidige wereld-cultuur er heel anders uit te zien.
Voorbeeldje. Mensen zoals ik vroeger, die niet echt ziek zijn, denken meestal dat ze redelijk gezond zijn, dat die kleine ongemakken als verkoudheid en griep, eens een keer hoofdpijn en verstopping, normaal zijn. Dat zijn ze niet. Ja, gangbaar zijn ze wel, helaas, ik zie het overal om me heen, maar een gezond natuurlijk lichaam heeft die ongemakken niet. We zijn door de natuur geprogrammeerd om nooit ziek te zijn en altijd super gezond en opgewekt. Ik kan dat nu uit eigen ervaring bevestigen.
We zijn allemaal veel en veel zieker dan we in de gaten hebben. Zet je een willekeurig groepje westerlingen in de natuur van 50.000 jaar geleden dan gaat het heel snel mis zonder opticiens, tandartsen, psychologen, doktoren en ziekenhuizen met antibiotica en andere magische pillen. We leven in een illusie van gezondheid en geluk doordat we met onze technologie de natuur buiten én in ons onder controle kunnen houden.
We enten ons in tegen allerlei virussen. We houden de bacteriën buiten de deur met chemische wapens terwijl we er in symbiose mee zouden moeten leven. En als het binnen onszelf uit de hand loopt dan gebruiken we antibiotica. Anti-biotica, anti-leven. We lijken soms wel in oorlog met de natuur. Maar ‘natuur’ zijn we dat niet zelf?
Wilde dieren hoeven dat allemaal niet. Omdat ze gezond zijn. Omdat ze leven in een omgeving waar hun genen op aangepast zijn. Omdat ze een gezonde ‘levensstijl’ hebben.
Geluk en Liefde
Zijn wilde dieren dan gelukkig? Klinkt vreemd om dat te zeggen omdat dieren gewoon ‘zijn’. Probleem is dat wij ‘niet zijn’. Wij staan zo ver van onze natuurlijke staat af dat we continue zoeken naar dat verloren geluk. Voor ons is een staat van gewoon ‘zijn’ al geluk.
Verlichte meesters raden ons aan te mediteren om gelukkig te worden. En wat is mediteren anders dan oefenen in ‘zijn’? Gewoon jezelf te kunnen ‘zijn’ voelt voor ons aan als geluk. Je ervaart dat je wordt geaccepteerd door het universum zoals je bent. Het lijkt wel of het universum van je houdt.
In het nieuwe paradigma zien we dat 100% gezondheid gelijk is aan ‘zijn waarvoor je gemaakt bent’, ‘zijn wie je bent’. Met andere woorden geluk.
En wat is liefde waar iedereen naar op zoek is? Liefde is de ander volledig accepteren zoals die is. Met al diens verlangens. Zodat die kan zijn wie hij is en zich daardoor gelukkig voelt.
Liefde bestaat voor mij uit drie delen: resonantie, acceptatie en aantrekking. Resonantie is herkenning, sympathie, samen voelen, weerklank. De acceptatie betekent dat we begrip en geduld hebben zodat we die persoon zich in zijn eigen tempo kunnen laten ontwikkelen. De aantrekking zorgt ervoor dat we er uiting aan willen geven, aandacht geven en hulp of zorg indien nodig.
Maar dat kunnen we in onze huidige cultuur niet. We komen zelf van alles te kort. hoe kunnen we dan aandacht en zorg geven, geduld en begrip opbrengen? En hoe kunnen we die ander accepteren met al diens onnatuurlijke verlangens? Al diens verslavingen? Als diens verstoorde instincten? Hoe kunnen we die ander dan gelukkig maken?
Natuurlijk zijn er uitzonderingen. We kennen allemaal verhalen van dat stel dat toch gelukkig is. Verhalen… Maar de feiten zeggen dat er bijna een miljoen mensen in Nederland antidepressiva gebruiken, en er op onze aardbol elk jaar een miljoen mensen zelfmoord plegen. En voor elke geslaagde zelfmoord staan 20 pogingen…
4 mensen uit mijn eigen omgeving hebben zelfmoord gepleegd. Ik had het niet verwacht. Dat zet je wel aan het denken over vele anderen die je kent.
Instinct
Onze ‘lust for life’, ons instinct voor zelfbehoud werkt niet meer. Instincten? Ja, als je genen zegt, zeg je instinct. De ingebouwde, steeds weer verbeterde programma’s die ons miljarden jaren hebben laten leven in steeds veranderende omstandigheden. Die hebben we nog steeds en, of je wil of niet, we ‘zijn’ onze instincten.
We eten niet omdat we dat in vrijheid kiezen maar omdat ons instinct ons zegt dat we voedsel nodig hebben. Met natuurlijke, verse voeding geeft ons instinct zelfs aan welk voedsel we nodig hebben Maar dat werkt met alle fast food al lang niet meer. We zijn geprogrammeerd met friet en pizza. Of met chocola, zoals ik.
En we gaan niet naar bed omdat we dat een goed idee vinden, nee, onze innerlijke klok zegt dat. Ook die raakt ontregeld door onze gestreste leefstijl en omdat die zonne-klok ook onze hormonen regelt raken ook die ontregeld.
We worden niet verliefd omdat we dat besluiten, nee we vinden die ander zo leuk omdat ons instinct zegt dat we die ander nodig hebben. We kiezen de ander zelfs op de geur is aangetoond. We ruiken het ideale bij ons passende immuunsysteem. En wij maar denken dat onze vrije wil alles regeert… Maar dat maakt gelukkig niet uit omdat we toch onze instincten ‘zijn’.
Moeders zogen kinderen niet omdat ze denken dat dat het beste voedsel is voor hun kind, nee er is een innerlijk signaal dat laat voelen dat dat het juiste is om te doen.
Wij mensen kunnen onze instincten forceren. We kunnen eten als we geen honger hebben, veel te laat naar bed gaan en ons kind koemelk geven. Maar dat heeft zijn prijs, af te rekenen in gezondheid en geluk. En dat beschouwen de meeste mensen als de normale menselijke conditie.
Heeft de mens heeft geen instinct meer?
Het is zelfs zo erg dat de meeste wetenschappers aannemen dat de mens geen instincten meer heeft. De restjes die we nog wel hebben worden reflexen genoemd. Dat zou wel heel vreemd zijn na zoveel miljard jaar van evolutie waarin dat het voornaamste mechanisme was om gezond te blijven en ons goed te kunnen voortplanten. En gelukkig hebben we het nog wel degelijk alleen werkt het pas goed met oorspronkelijke voeding oftewel verse spullen, zo uit de natuur.
Volgen we ons instinct in een natuurlijke omgeving, op een natuurlijke manier, met natuurlijk voedsel, dan geeft dat een beloning: een heerlijk gevoel als we het juiste voedsel vinden, als de ander de verliefdheid beantwoordt, als we op tijd in ons bed ploffen en het kind lekker tegen ons aanligt en drinkt. Dat dat allemaal totaal misgaat geeft aan hoe ver we van onze instincten, onze natuur en daarmee onszelf verwijderd zijn.
Door onze steeds verder uit de hand lopende leefstijl zijn we gedwongen steeds te strijden tegen onze eigen instincten, onze eigen natuur. Dit mag niet en dat mag niet. Beheersen, gehoorzamen, regeltjes volgen. Het maakt ons onzeker en onecht. Onvermijdelijk in onze cultuur. Maar ver van zoals het moet en kan zijn.
Wie zijn we dan wel?
In het nieuwe paradigma hebben we de vrijheid om onze instincten te volgen, niet de huidige verstoorde programma’s die proberen te redden wat er te redden valt. En wat blijkt? Dan ben je jezelf.
Liefdevol en tevreden zijn, spiritualiteit oftewel je verbonden te voelen met het grotere geheel, het zijn normale menselijke eigenschappen in het nieuwe paradigma. Mensen die wij nu heiligen noemen blijken dan voorbeelden van mensen die er in geslaagd zijn dat stuk menselijkheid, die vermogens die we van nature hebben, tot uiting te laten komen. Eigenlijk zouden we allemaal ‘heiligen’ kunnen worden.
De vragen en de antwoorden
Ik ben me 42 jaar geleden gaan afvragen hoe die ellende allemaal begonnen is. Weten we de oorzaak dan kunnen we die wellicht wegnemen zodat we weer super gezond en gelukkig kunnen worden. En 20 jaar geleden na twee jaar rauw eten zag ik voor het eerst het antwoord. En dat was een heel ander antwoord dan ik altijd had gedacht. Daar wilde ik met veel mensen over praten.
We willen het niet zien
Dat bracht me vanzelf bij een van mijn eerste ontdekkingen. Dat we het niet willen weten. Ik vertelde allerlei mensen van mijn ontdekkingen en inzichten maar daar was weinig oor voor. Bovendien stonden veel van die inzichten overal geschreven. Want eigenlijk kennen we de principes al lang. Probleem is dat we die niet willen zien omdat we, de mensheid dus, geen zin hebben in de conclusies die we daaruit zouden moeten trekken.
Een mooi voorbeeld op wereldschaal is kanker. Voor medisch-wetenschappelijk onderzoek worden over de hele wereld honderden miljarden dollars uitgegeven. Dat begon met de ‘Oorlog tegen Kanker’ van Richard Nixon in 1971 die niets heeft opgeleverd. Er is al 70 jaar lang elk jaar procentueel méér kanker dan het jaar ervoor. Kanker heeft in de VS onlangs de hart en vaatziekten ingehaald als doodsoorzaak nummer één. Duizenden wetenschappers onderzoeken elke dag kanker en toch beweren ze de oorzaak van kanker niet te weten.
— Ik kan het niet laten, even tussendoor: heb je er wel eens bij stilgestaan dat we van bijna geen enkele ziekte de oorzaak weten? En we kennen nogal wat ziekten. Zo’n 40.000. Encyclopedieën vol. En als je erover leest in kranten of tijdschriften is het steeds: “Oorzaak onbekend”. —
Maar we weten de oorzaken al lang. Hoe wekken wetenschappers kanker op in proefdieren? Door ze in te spuiten met giffen. We weten de oorzaak van kanker dus al lang. We hebben te veel gif in ons lijf. Ooit stilgestaan bij het woord aderverkalking? Giffen, die kalk dus, slaan neer op de wanden van onze bloedvaten. Auto-immuunziekte? Het lichaam valt zichzelf aan? Bizar toch? Niet bizar als je snapt dat er werkelijk overal in ons lichaam giffen opgeslagen zitten die het lichaam wil opruimen. Gevolg: ontstekingen oftewel een opruiming die uit de hand is gelopen. Ook reuma (vervuiling in de gewrichten), diabetes type 1 (deels auto-immuun), type 2 (cel-vervuiling) en type 3 (Alzheimer, brein vervuiling), allergieën (het lichaam reageert op een stof van buiten en slaat dan door omdat er binnen nog veel meer van die rotzooi op te ruimen valt) zijn duidelijke voorbeelden van ziekte waar de verklaring voor de hand ligt maar daar wordt voortdurend omheen gepraat.
Een conclusie trekken zou betekenen dat we onze levensstijl moeten omgooien.
Roken is daarvan een mooi voorbeeld. Hoeveel jaar hebben we gevochten om in te zien dat roken slecht is. Rokers en mensen die aan roken verdienden weigerden 50 jaar lang om in te zien dat het pure vervuiling is die je inademt. En het ligt zo voor de hand. Maar welke roker wil er van zijn verslaving af? Pas als hij werkelijk beseft hoe slecht het is of als hij op een dag niet meer uit zijn bed kan opstaan en de dokter zegt dat het door het roken komt.
En dan nog. Roken en alcohol en veel van die ‘kleine drugs’ zijn rustmomenten in onze zwaar gestreste samenleving. Een bakkie troost… Dat wil je ook om die reden niet missen.
En als we het zien doen we het niet
Ook interessant is dat er genoeg mensen weten dat veel van deze ziekten, en zeker kanker, makkelijk voor een deel, of wie weet wel helemaal (omdat het 200 jaar geleden een zeldzame zieke was) voorkomen kunnen worden door bijvoorbeeld meer groente en fruit te eten. Dat wordt al jaren door allerlei instanties gepromoot. Zonder resultaat. Het consumeren van groente en fruit neemt nog steeds af. Fastfood en vooral de dikmakende energie-drankjes worden steeds populairder.
Ook weten we dat bij barbecueën kankerverwekkende PHK’s ontstaan. In babyvoeding en koffie zit het kankerverwekkende Furan. Broodkorsten en chips bevatten gevaarlijke hoeveelheden van het kankerverwekkende acrylamide. Dat laatste was groot nieuws in 2002. Is er iemand die het laat staan? Iedereen slikt de feiten en de giffen.
Hoe is dat nu mogelijk? Dat is alleen mogelijk als je onze manier van leven niet ter discussie wil stellen.
“Heb ik kanker, dokter? Kunt u mij oplappen? Geef me dan zo snel mogelijk die chemo (die maar in 2-3% van de gevallen echt helpt) zodat ik daarna weer mijn oude levensstijl kan oppakken (als ik nog leef, maar daar moet ik maar niet aan denken). Dat is onze instelling. Onwetend gehouden worden, vertrouwen in de autoriteit, onzekerheid, afhankelijkheid. Dan is het moeilijk veranderen.
Waarom niet voorkomen?
Waarom volgen we niet gewoon de wijze raad van het spreekwoord: ‘voorkomen is beter dan genezen’ ? Ga op tijd naar bed. Beweeg genoeg. Eet niet te veel. Blijf van drugs af. Dat zeggen we ook maar we doen het niet. Omdat het niet goed voelt. En omdat niemand het doet. We lappen liever op dan dat we veranderen. En we vinden het geweldig als we goed nieuws horen over onze slechte gewoontes. Die koffie en dat wijntje is gelukkig oké. Dat vertellen we aan iedereen door. Het slechte nieuws verdwijnt naar de laatste pagina.
Dat komt allereerst omdat we in onze onzekerheid over het leven zo graag willen geloven dat we oké zijn. Dat de manier waarop we leven oké is. We willen niets voorkomen omdat dat betekent veranderen en pleziertjes opgeven en wat blijft er dan nog over? We draaien toch nog lekker?
We beschermen onszelf terecht tegen al die zorgen en we denken dat het altijd de buurman is die het overkomt. Tot het ons overkomt. Dan verandert opeens onze hele kijk op ons leven. Maar dan is het kwaad meestal al geschied.
Maar we zijn ook bang om te veranderen omdat we gewoon letterlijk lichamelijk verslaafd zijn aan onze manier van leven. Ik ga dat zo uitleggen. In het kort: we nemen onnatuurlijke stoffen tot ons waarvan ons lichaam denkt dat we die nodig hebben. En ons lichaam gaat ernaar vragen. We zijn slaaf van onze instincten net als de roker en de alcoholist. Afkicken van onze gewoontes doet pijn. En wie wil er pijn lijden? Ik niet.
Hoe is het dan begonnen?
Oké, we weten hoe we een deel van de ellende kunnen voorkomen en waarom we dat niet doen. Maar dat is nog niet de oorzaak zelf. Dus vroeg ik me af waar die fouten vandaan komen? Dat was wat ingewikkelder om te zien omdat we dan terug moeten in de geschiedenis en lijnen moeten gaan zien die nog niet in de geschiedenisboekjes staan. Ik ontdekte het volgende.
Met onze menselijke intelligentie kunnen we veel meer dan goed overleven. We kunnen ook eten bewerken en we hebben al experimenterend manieren gevonden om het eten nog lekkerder te maken en nog makkelijker op te nemen door een technologie als vuur maken te gebruiken.
Dat kleine begin is uitgegroeid tot stomen, koken, bakken, barbecueën en magnetronnen. Maar ook tot ver’edel’en van zaad en kweken van zwakke hybride groenten en fruit die we beschermen met pesticiden en fungiciden. En nu zelfs genetische manipulatie waarvan we de gevolgen nog totaal niet kunnen overzien. Dieren zijn we gaan uitmelken. We geven ze hormonen, antibiotica en we fokken ze zo dat ze moeten baren via de keizersnede (dikbil-koeien). Dat ‘voedsel’ bewerken we vervolgens door raffineren en door toevoegen van bewerken met kleur-, geur- en smaakstoffen en we stoppen er suiker, zout, aspartaam, E621, conserveringsmiddelen en weet ik wat allemaal in.
Verslaving
Maar dat gebeurt niet willekeurig. We isoleren het lekkers uit de natuur en gaan dat toevoegen. Zout was 2000 jaar geleden zo’n sprong in ons verslaafd zijn. Een relatief zeldzame stof in de natuur die belangrijk voor ons is en dus lekker wordt gevonden door ons instinct. Opeens konden we dat zout op grote schaal uit de zee halen. Het was zo belangrijk dat ons salaris, dat komt van het Latijnse woord voor zout, sal, deels in zout werd uitbetaald.
Met suiker is het helemaal duidelijk. Ook zo’n basis-stof die we nu onbeperkt kunnen produceren en waar we helemaal verslaafd aan zijn geraakt. En die in die pure vorm onze biologische systemen en instincten zwaar ontregelt en zo voor heel wat ziekte zorgt.
Voedsel moet steeds lekkerder zijn en daar zorgen we wel voor. Zo lekker zelfs dat we er steeds verslaafder aan raken. En fabrikanten voegen dan ook nog stoffen aan hun fabrieksvoedsel toe die ervoor zorgen dat we niet meer kunnen stoppen met al dat heerlijks. We kunnen geen kant meer op. De geschiedenis van de mensheid is de geschiedenis van de verslaving.
Verslaving leidt ons voedselinstinct om de tuin net als sigaretten de roker de illusie geven dat hij dat gif hard nodig heeft. En niet alleen op voedingsgebied, deze verslavingen verstoren ook onze andere instincten. Het slaap-instinct, het seksuele instinct, het moeder-instinct. We gaan daardoor onnatuurlijk leven en onze natuurlijk behoeften worden niet meer vervuld. Dat veroorzaakt ‘gaten’ oftewel tekorten die we steeds voelen. Die gaten moeten gevuld worden. Maar we weten niet waar die gaten vandaan komen en gaan overal om ons heen zoeken naar dat waarvan we denken dat het ons gaat vervullen. Maar het zijn niet de echte dingen die we nodig hebben en we verdwalen in uiterlijkheden. En zo leven we op allerlei gebied steeds meer in werelden van illusie. De illusie dat het geluk daarbuiten te vinden is.
Het inzicht dat we allemaal verslaafd zijn, ook mensen die denken dat ze gezond eten en leven, is erg belangrijk. Niet alleen gaan we dan anders naar drugsverslaafden kijken die alleen maar wat verder op de weg zijn doorgelopen die wij ook aan het gaan zijn, maar ook gaan we anders naar onszelf kijken. We gaan inzien dat we er niet uitkomen met een oorlog tegen drugs. Dat blijkt in wezen een oorlog tegen onszelf, tegen onze eigen instincten die om de tuin geleid zijn. Eerst zelf afkicken, jongens.
Verslaving is moeilijk in te zien als het gaat over primaire levensnoodzakelijke instincten. Zo krijg ik als ik praat over mijn rauwe manier van eten, vaak te horen: ja maar ik vindt dat en dat zo lekker. “Brood” zei iemand een keer, “ik vind brood zo lekker.” Dat ik zei dat brood zonder beleg en vooral zonder een flinke dot zout (!) helemaal niet zo lekker is, zei hem weinig. Ik had er nog geen goed antwoord op. Sinds ik onze collectieve verslaving snap heb ik eindelijk een antwoord: Natuurlijk is dat lekker, drugs zijn ook lekker. De roker vindt zijn sigaret ook lekker. En laten we het nog maar niet hebben over de heroïne verslaafde. Dat wil nog niet zeggen dat het goed voor ons is.
Het is jammer, ik had het ook graag anders gezien maar onze motor draait langzaam maar zeker in de soep met hamburgers en koekjes.
De herontdekking van onze instincten
Ga je natuurlijker, zuiverder eten dan merk je dat je voedingsinstinct terugkomt. Ik merkte dat ons voedingsinstinct wel degelijk werkt en dat verslaving juist een bewijs is dat het werkt. Je lichaam denkt dat het dat is dat je nodig hebt… Natuurlijke systemen blijken in een onnatuurlijke omgeving tegen je te gaan werken.
Hoe zuiverder je eet en hoe langer je dat doet, hoe meer je gaat merken dat je instincten beter gaan functioneren. Veel mensen, die ik ken en waar ik over lees, die langer verse spullen uit de natuur eten willen dan ook weer terug naar natuurlijke bevalling, samen slapen met het kind en kinderen natuurlijk opvoeden. Ook de beleving van seksualiteit verandert wat neerkomt op veel meer intimiteit in plaats van seksualiteit sec. Het blijkt dat we zwaar oververhit zijn door al die giffen in ons eten. Gecombineerd met een groot tekort aan aandacht, zorg, acceptatie, kortom liefde van anderen is dat het recept voor een hoop ellende. Onze visie op seksualiteit moet totaal herzien worden.
Het zijn maar weinig mensen die rauw eten en deze dingen ervaren. Rauw eten is op dit moment iets waar de meeste mensen de kriebels bij krijgen of wat ze niet meer kunnen verdragen. Hoe komt dat? Vergelijk het eens met de persoon die de hele dag snoeprepen en energie-drankjes gebruikt. Die lust geen fruit meer. Dat wil nog niet zeggen dat fruit niet lekker is. Het zegt iets over zijn afgedwaald zijn van het oorspronkelijke voedingsinstinct, van het natuurlijke verse voedsel. Ook mensen die denken dat ze gezond gekookt eten zijn misschien verstandiger en gezonder bezig maar uiteindelijk op dezelfde manier afgedwaald van hun instinct en van de echte verfijnde smaken in de natuur.
Met de voeding die we op dit moment gebruiken kunnen we eten tot we ploffen of er dood bij neervallen wat vaker bij alcoholmisbruik gebeurt en uiteindelijk ook met iedereen gebeurt. Er is bijna geen westers mens meer dat nog een natuurlijke dood sterft. Verslaving aan ongezond eten is onlosmakelijk verbonden met onze kookcultuur.
Moederinstinct
Er is echter één ontregeling die alle andere in ernst overtreft en dat is de ontregeling van ons moeder- en vaderinstinct. Volstrekt natuurlijke mechanismen als bevallen, borstvoeding geven en de eerste jaren de hele dag er zijn voor het kind, werken niet meer goed of helemaal niet meer. We moeten naar ziekenhuizen en geven de melk van een andere diersoort aan onze eigen kinderen. Kinderen mogen niet meer met mama en pappa slapen want die komen al slaap te kort. Dat is geen verwijt, dat is gewoon een gevolg van onze manier van leven. We zitten allemaal vast in hetzelfde schuitje.
Heel vervelend want daar begint de echte ellende. We krijgen daardoor als baby en kind niet meer de zorg (continue aanraking, de hechting aan de moeder in de eerste jaren) en het eten (borstvoeding) die we nodig hebben voor optimale gezondheid en ons goed voelen. Die kinderen dat zijn wij.
We voelen daardoor een gat diep in onszelf en gaan de rest van ons leven proberen dat gemis, dat gat, op te vullen. Onze relatie met ons eten, onze ouders en de buitenwereld raakt verstoord en we voelen ons onzeker in onze omgeving.
We leven met tekorten, met gaten, met de pijn van het te kort. In plaats van te leven in een bewustzijn van overvloed en vertrouwen leven we in het bewustzijn van het tekort, van wantrouwen.
Die gaten die we voelen moeten continue gevuld worden met entertainment, met lekker voedsel, met het bekende rijtje seks, drugs and rock and roll. We zoeken de zorg en aandacht die we te kort kwamen en zoeken die nu door ons te bewijzen en zo dat geluk en die liefde, die aandacht af te dwingen. Dat noemen we ego.
Die aandacht hebben we nodig van anderen dus moet er een ruilmiddel komen, geld dus, veel geld. Geld koopt (oppervlakkige) aandacht en bewondering. Het kapitalisme en onze westerse cultuur is geboren. Maar dit soort gaten kan niet echt met dingen van buiten gevuld worden. Vaders en moeders zullen gezonder moeten worden willen ze de kracht en de liefde terugwinnen die ze nu te kort komen zodat ze die aan hun kinderen kunnen geven
Ons ongelukkig zijn komt dus voornamelijk door verlies van de natuurlijke zorg voor onze kinderen. En dat verlies komt door onze verslavingen aan onnatuurlijke moleculen (acrylamide, PAK’s en nog een hele serie andere) of natuurlijke moleculen in onnatuurlijke hoeveelheden (zout, suiker). En die verslaving komt weer doordat we door bewerken van voedsel allerlei onnatuurlijke moleculen zijn gaan binnenkrijgen of natuurlijke in onnatuurlijke hoeveelheden. En daarmee zijn we aan de bron.
En daarmee kennen we ook de weg om weer uit de problemen te komen. We moeten beginnen waar het begonnen is, aan de basis, wat we in ons lichaam stoppen. Dat moet zuiver zijn. Stoppen dus met bewerken van voedsel. Niet alleen in de keuken maar ook op het land (pesticiden e.d.) dus permacultuur.
De raw-food beweging doet dat door (bijna) niets meer te verhitten en alles organisch te kopen. Maar er wordt nog wel (veel) bewerkt in de rauwe keuken. Dus echt rauw (betekent onbewerkt) is het niet.
Beseffen, toegeven en afkicken
Makkelijk gezegd maar er zijn wat hordes te nemen. Beseffen dat we het fout doen is al moeilijk. “Klopt dat wel wat hij allemaal zegt?”
En welke verslaafde geeft graag toe dat hij verslaafd is?
‘Als ik wil stop ik er zo mee.’ Er worden zelden zoveel beloftes gebroken als op de 2e januari. Makkelijker is gewoon te gaan experimenteren met rauwe alternatieven en die langzaam te gaan inbouwen in je leven. Ontbijten met alleen maar fruit bijvoorbeeld.
Volgende horde is dat we niet willen afwijken van wat anderen doen. We zijn tenslotte sociale dieren. Ik heb gemerkt dat als je je bescheiden opstelt en niet gaat proberen te bekeren of te discussiëren dat je dan een heel eind komt en niemand verliest. “Ik probeer wat uit, of ik me daar beter bij voel.”
Er zijn allerlei tussenstappen en tussenvormen mogelijk De hele raw-food beweging met zijn duizenden rauwe recepten is daar een voorbeeld van. Alles puur gaan eten zoals het uit de natuur komt, zonder mixen, sausjes en snacks en dan volledig op je instincten vertrouwen gaat bijna iedereen te ver en is in deze chaotische wereld nog niet erg realistisch. En dat is ook geen probleem als we de weg maar in het oog houden waar we uiteindelijk in een paar generaties uit willen komen. Stap voor stap.
Makkelijk omschakelen.
Hebben we de psychologische hordes overwonnen en willen we veranderen dan nog is dat erg moeilijk omdat we er echt letterlijk aan verslaafd zijn. Stoppen we met het innemen van die giffen dan krijgen we afkickverschijnselen zoals de roker die stopt en wiens handen gaan trillen of de koffiedrinker die hoofdpijn krijgt.
Gelukkig zijn er al honderdduizenden mensen over de hele wereld die het doen en die heel veel technieken en ervaring kunnen delen. Er is op het internet een oneindige hoeveelheid gratis informatie over verse rauwe voeding en omschakeling en overwinnen van allerlei ziektes te vinden die het, als je je er in verdiept, erg makkelijk maken om de stap te nemen en het afkicken tot een minimum te beperken.
Vegetarisme
Het beste is omschakelen via juices en smoothies zodat je lichaam sterker wordt en rauwe dingen veel makkelijker kunt verteren. Mensen die niet de vegetarische weg willen bewandelen kunnen rauwe haring eten en een eierdooier in de smoothie doen (het eiwit remt de opname van bepaalde belangrijke stoffen in het ei).
Een misverstand wil ik nog wel uit de weg ruimen. Rauwe eters zeggen vaak dat voldoende aangetoond is dat vlees eten slecht is en dat ze daarom geen vlees willen eten. Het klopt dat dat blijkt uit het onderzoek naar bewerkt vlees. Gekookt, gebraden en zo. Een zo rijk voedsel als vlees ondergaat bij bewerking zoveel moleculaire veranderingen dat het niet vergeleken kan worden met rauw vlees. Het wordt in feite deels een gif voor het lichaam. Zeker in de hoeveelheden waarin we het tegenwoordig eten.
Ik heb nog nooit over een onderzoek gehoord of gelezen naar de resultaten van rauw vlees eten. Laat staan vlees van een niet doorgefokt dier dat een gezond leven heeft geleid, dus niet in de bio-industrie. Je weet wel met die hormonen en antibiotica.
Aan de Universiteit van Maastricht waar ik woon is eens een groot onderzoek gedaan naar het eten van meer vis. De Eskimo’s die veel rauw vlees aten zouden veel minder hartaanvallen hebben dan wij Nederlanders. Maar het onderzoek werd gedaan met gebakken vis of vis uit blik. Weinig rauws. En de uitslag was dan ook niet interessant. Het kwam bij de onderzoekers niet op dat het feit dat Eskimo’s een heel groot deel van hun vlees rauw eten een rol speel. Zo zie je hoe een wereldbeeld (=paradigma) onderzoek kan beïnvloeden.
Maar is dat onderzoek wel nodig? We zien elke dag in de natuur dat rauw vlees eten met gebruikmaking van het voedingsinstinct hele gezonde dieren oplevert.
Hoewel wetenschappelijk onderzoek steeds duidelijker laat zien dat we een deel van onze voeding uit dierlijke bron moeten halen wil dat nog niet zeggen dat ik voor het eten van wilde koeien of bosvarkens ben, we kunnen ook een heel eind komen met eieren en af en toe een harinkje met MSC keur. Misschien ook wel door vervanging met eiwitrijke algen als spirulina en chlorella. Op dit moment echter is vegetarisme en zeker veganisme een experiment. Laten we hopen dat het slaagt.
Vegetarische argumenten
“Ja maar het blijkt dat het prima gaat zonder vlees (en zuivel als je veganist bent) en dat je veel gezonder wordt!” Dat klopt. Mensen die omschakelen naar vegetarisch rauw eten zien vaak hele grote verbeteringen in hun gezondheid omdat ze veel schoner en gezonder worden. Maar na jaren van vegetarisme blijkt dat ze allerlei tekorten gaan vertonen. De giffen zijn uit de voeding maar dan moeten we daarna wel eten waar we op aangepast zijn. En daar hoort dierlijk voedsel bij. Doe je dat niet dan krijg je tekorten aan vitaminen B12 en D3 en de omega-3 vetten om de ergste te noemen. Je kinderen krijgen groei-problemen en onderzoek wijst in de richting dat hersenen in de groei die stoffen hard nodig hebben.
Overigens hebben we datzelfde probleem met met de gangbare voeding. Kinderen die lang borstvoeding kregen blijken intelligenter dan kinderen op koemelk. En nog interessanter: Sinds de invoering van de landbouw, 10.000 jaar geleden is de schedelinhoud van de mens met 11% achteruit gegaan. Trek zelf je conclusie.
Ook de hormoonspiegels gaan te vaak omlaag. Zowel in het gekookte als in het rauwe vegetarische model. Ik was daar zelf een voorbeeld van 🙂 Als je besluit vegetarisch-rauw te gaan eten laat dan regelmatig (eens per jaar) een bloedtest doen (ev. ook speeksel voor de hormonen) om te kijken of er geen tekorten zijn ontstaan en neem je maatregelen.
Een andere weg
In de praktijk blijkt dat als we met de basis, onze voeding, beginnen dat er dan vanzelf veranderingen komen in onze andere levensgewoonten. We krijgen dan de kracht en de inzichten om dingen geleidelijk te veranderen of om de dingen die we al doen zoals meditatie of streven naar duurzaamheid veel makkelijker uit te bouwen. Stap voor stap bouwen we een nieuwe tempel op voor onze geest op een zuivere basis.
Veel van die nieuwe wegen bestaan al. Protest tegen de bio-industrie, minder vlees eten, natuurbescherming, permacultuur. natuurlijk bevallen, je gezondheid samen met je gezondheidscoach doornemen, duurzaamheid, leven in leefgemeenschappen, leren in vrijheid, spiritualiteit, boeddhisme, yoga, tantra. Daar moeten we ook beslist mee doorgaan. Het is alleen nog vaak roeien tegen de stroom in voor die bewegingen.
Als we allemaal inzien dat zuiver eten de basis is van een nieuwe wereld dan kan een verandering in de goede richting veel en veel sneller plaatsvinden en worden die nieuwe stromingen volstrekt normaal. Veel techniek en kennis die we hebben opgebouwd kan ons daarbij geweldig van pas komen. Doktoren kunnen gezondheid-coaches worden. We gaan zelf voor onze gezondheid zorgen. Ziekte is geen noodlot meer maar een uitdaging. Ziekenhuizen kunnen dan kuuroorden worden waar we onze ongezondheid ombouwen tot gezondheid. Scholen worden cursus-instituten waar je in vrijheid je eigen programma volgt.
Ook de planeet gaat er dan snel op vooruit. Boeren worden niet meer uitgebuit maar in ere hersteld. Het worden hoeders van onze gezondheid en veel en veel meer mensen zullen zelf boer worden en hun eigen eten gaan kweken.
Alleen al de verandering in eten is een reusachtige sprong naar een betere wereld. Stel dat iedereen uit de omgeving eens vers gaat eten. Wat scheelt dat niet aan vervoer over zee, de lucht en over land. Wat scheelt dat niet aan industrie, aan landbouwgrond (geen tabak, soja en palmolie meer). Hoeveel oerwoud kan niet gespaard blijven?
Een nieuw kijk op de dingen
Gaan we zo naar de wereld kijken dan gaan heel veel dingen die we zien en die er gezegd worden over ‘ons’ er anders uit zien. Neem deze voorbeelden. Iets wat onlangs in een tijdschrift stond.
“Het briljante idee van onze verre voorouders om rechtop te gaan lopen heeft ons gedurende ontelbare generaties opgezadeld met rugklachten en dat zal ook nog wel even zo blijven.” (Gezondgids Aug/Sept 2011). Dat geldt alleen maar met onze huidige ongezonde basis. Krijgen we alle voedingstoffen binnen en vermijden we de giffen die we nu tot ons nemen dan krijgen we zulke sterke botten, spieren en ook tanden dat rug-problemen, tandproblemen (gaatjes maar ook beugels) en zelfs oogproblemen verdwijnen.
Kijk wat er over onze obesitas epidemie gezegd wordt:
“We zijn in het verleden door continue honger geprogrammeerd om in tijden van overvloed veel te eten en een reserve voorraad op te bouwen en met die genen zitten we nu. Er is overvloed dus worden we allemaal dik.” Los van de ‘continue honger’ die onwaarschijnlijk is blijkt dat je van rauw eten het optimale gewicht bereikt en eigenlijk niet dik kunt worden, net als dieren in de natuur die ook in tijden van overvloed niet dik worden. Tenzij je ze gekookt eten gaat voeren… In het natuurlijke paradigma kunnen we net als alle dieren eten wat we willen en zoveel we willen zolang het zuiver voedsel is en bereiken we vanzelf het optimale gewicht.
Ook dit las ik onlangs in de krant: “De oermens had meer seks dan wij.” Dat idee ontstond omdat de oermens veel meer testosteron produceerde dan de moderne mens. Hij was dus veel krachtiger en gezonder. Natuurlijke seks is echter iets anders dan waar wij, opgehitste stress konijnen mee bezig zijn. Natuurlijk betekent intimiteit met veel meer liefde en acceptatie.
Een heel ander voorbeeld is dat het zogen van de baby eigenlijk geen invloed heeft op de geboortenbeperking (terugkeer menstruatie). “Het is wellicht een evolutionaire ontwikkeling die nog niet af is.” volgens experts. Toch geen onbelangrijk onderwerp gezien de 75 miljoen mensen die er elk jaar bijkomen. Maar bij onze familie de primaten blijkt het wel prima te functioneren. Maar die zogen ook jarenlang op aanvraag en die eten waar ze voor gemaakt zijn. Iets waar wij niet meer toe in staat zijn als we het al zouden willen met onze drukke banen. En ja hoor: hoe consequenter je je baby de borst geeft en hoe zuiverder je eet, hoe beter het ook bij de mens blijkt te werken.
Weer een ander voorbeeld is onze leeftijd. Biologisch gesproken zou de mens met gemak 140 jaar oud moeten kunnen worden. En wij maar denken dat 100 al een hele prestatie is. Ja dat is het in het gekookte paradigma.
In feite komen al onze dagelijkse aannames op losse schroeven te staan. En trek je dit door dan zie je dat onze hele psychische structuur gaat veranderen en daarmee ons mensbeeld en de wetenschappen die over ‘ons’ gaan. De psychologie, de psychiatrie, de antropologie, de theologie, de geschiedenis.
Onze onzekerheid wordt zelfvertrouwen. Ons tekort-bewustzijn wordt overvloed-bewustzijn. Angst wordt respect. Seks wordt liefde. Alles wordt god.
Lijden of genieten
We leven in het onnatuurlijke paradigma. We verwijderen ons steeds verder van de natuur. Onze genen krijgen niet de omgeving, de voeding en de verzorging die ze nodig hebben.
Het resultaat is dat we een ongezond, ongelukkig, verslaafd, geëxciteerd, onzeker, angstig en oversekst stresskonijn zijn geworden. We hebben daardoor veel contact met de werkelijkheid verloren en leven in een soort droomwereld die we zelf gecreëerd hebben, de waan van de dag. “Is mijn geld wel veilig op die bank?” “Gaat de economie wel goed?” (die is net zo ziek als wij). “Haalt mijn kind wel goede cijfers op school?” (Is gedwongen leren wel goed voor jouw kind?)
We lijden aan duizenden welvaartsziekten en kwalen en moeten ons gedwongen verdedigen tegen allerlei natuurlijke zaken met inentingen, dokters, antibiotica, medicijnen en ziekenhuizen. En in onze drang om onze zieke levensstijl te handhaven vernietigen we onze eigen wereld en die van onze kinderen. De huidige oplossingen werken niet. Ga je uit van een slechte basis dan ben je aan het dweilen met de kaan open. De kraan van de vervuiling, van de onnatuurlijke moleculen in ons, de kraan van de verslaving, de kraan van het verlies van een goede verbinding met onze eerste natuur, onze moeder.
De kans is groot dat dit het einde van de mensheid is of het begin van een nieuw tijdperk. Als we kunnen voorkomen dat die problemen ontstaan.
Een bekend oud boek zegt: ‘In smart zult gij kinderen baren.’ Of zoals ik onlangs las: “De traumatische ervaring die de geboorte nu eenmaal is.”
En het is: “Gij zult werken in het zweet uws aanschijns’. Dat is het oude wereldbeeld waarin we moeten lijden. En dat doen we dan ook fors. We voeren oorlog, we onderdrukken volkeren, er is (nog steeds!) slavernij, we plegen abortus, we besnijden jongetjes en meisjes, we zijn depressief, we plegen zelfmoord. En ondertussen denken we dat we geweldig zijn met onze kennis en techniek, dat we de hoogste schepping van de natuur zijn. Maar gaan we scherper kijken dan zien we dat haar grootste mislukking aan het worden zijn. Gaan we echter terug naar zuiverheid dan hoeft dat allemaal niet meer.
In het nieuwe paradigma is genieten het thema. Al onze instincten belonen ons als we naar ze luisteren en ze de juiste natuurlijke voeding geven. We kunnen eten wat we willen en zoveel als we willen en worden daar super gezond en sterk van. We gaan genieten van bewegen van super goede nachtrust van altijd zin hebben om de uitdagingen van het leven aan te gaan.
Kinderen baren gaat vanzelf en wordt een extatische ervaring. ‘Werk’ bestaat niet meer; we doen wat we leuk vinden of waarvan we vinden dat het nodig is. Eigendom bestaat niet meer en wordt vervangen door gebruiksrecht en verantwoordelijkheid hebben en nemen.
En daarvoor hoeven we niet in grotten te gaan wonen. We kunnen met onze huidige kennis en mogelijkheden en dus met behoud van wat we allemaal wel bereikt hebben aan techniek, kennis en wijsheid allemaal uitgroeien tot een veel intelligenter, prachtig wezen met onbegrensde mogelijkheden dat in volledige harmonie met de natuur en de kosmos leeft.
De grootste paradigmaverandering
Het nieuwe paradigma kan in één woord samengevat worden: natuurlijk. Het is tevens de grootste paradigmaverandering ooit omdat het nu om onszelf gaat. Vroeger ging het om de wereld om ons heen, om de uiterlijke ruimte. Om onze visie daarop. Nu gaat het om onszelf. Om onze visie op onszelf en onze innerlijke ruimte. En als die verandert, verandert alles.
Nu durven we niet te denken, te voelen, te vragen en te doen wat we willen. In het nieuwe paradigma is wat je aantrekkelijk vindt goed voor je, je hebt het nodig.
Dat begint al bij wat je eet. Wat je (instinct) kiest is goed voor je. Dat geeft een gevoel van zelfvertrouwen en onafhankelijkheid. Je bent niet meer afhankelijk van de ander “Nee, dat taartje is niet goed voor je.” Er zijn geen taartjes meer. Er ligt een fruitmand voor je en jouw keus is de beste. En dit principe speelt in principe bij alle instincten op alle niveaus van leven. Volg je je plezier, je gevoel, je hart en je intuïtie dan doe je het goed. Dat is echte vrijheid. Een verschil van dag en nacht.
Op de basis van een gezond lichaam dat in al zijn natuurlijke behoeften is voorzien kan echte gezondheid ontstaan, kan liefde opbloeien en echte spiritualiteit en kunnen we na een vervuld leven vanzelf weer één worden met het universum. Iets wat nu alleen aan bepaalde gelukkige individuen is voorbehouden die we dan ‘verlicht’ noemen.
Godsdienst wordt dan overbodig omdat alles goddelijk wordt. De thema’s die nu spelen zoals geboortebeperking, abortus, overspel, eeuwige trouw, homoseksualiteit, masturbatie, pornografie, moorden, stelen, liegen, verdwijnen allemaal vanzelf. Alle mensen blijken familie van elkaar.
We gaan echte welvaart creëren en gaan van het bewustzijn van het te kort naar het bewustzijn van de overvloed.
Het is een verandering die niet goed voor te stellen is omdat het allemaal zo ideaal klinkt, Het is waar we van dromen. Maar waarom dromen we ervan? Omdat het diep van binnen in ons zit. We weten ergens dat het kan. Laten we het dan ook doen, laten we het waar maken. Laten we beginnen bij het begin: zuiver eten, zodat we de tempel van onze geest kunnen uitbouwen tot een kristallen paleis en de aarde tot een paradijs.
door Huub Neys
Meer info: HetNatuurlijkeEnHetOnnatuurlijke.nl
Lees ook:
Francis Kenter & Tom Watkins: Normale groei, rauw eten en vlees eten
Instinctief Eten, dé menselijke voeding
De grootste paradigmaverandering ooit
Koken of niet koken, that’s the question
Eet je gelukkig
AltNed 