Homeopathie is een 200 jaar oude geneeskunst welke is uitgevonden in de vroege 19e eeuw in Duitsland, door de Duitse arts Samuel Hahnemann. Ongeveer 1.5 miljoen mensen in Nederland bezoekt een homeopaat of heeft in het verleden een homeopaat bezocht.
Zo’n 30% van de Nederlanders heeft wel eens homeopathische middelen gebruikt. Homeopathie is in Nederland zeer populair bij het volk en bij de patiënten die homeopaten bezoeken en/of homeopathische middelen innemen. Uit onderzoek blijkt dat ruim 80% baadt heeft gehad bij homeopathische behandelingen. De medische wetenschap en de overheid staan minder positief tegenover homeopathie. Zij vinden de werking van homeopathie berusten op het zogenoemde placebo-effect. Dit soort negaties doet echter niets af aan het feit dat homeopathie samen met accupunctuur wereldwijd het meest gebruikte en populairste keuze-alternatief is voor medische behandeling.
In de volksmond staat homeopathie vaak gelijk aan kruidentherapie, maar ze zijn geenszins hetzelfde. Waar kruidenmiddelen vaak directe aftreksels van planten bevatten, bevat een homepathisch middel verdunde aftreksels, niet alleen van planten, maar ook van mineralen en dierlijk materiaal. Een homeopathisch geneesmiddel bevat vaak dan ook heel weinig van de originele stof waaruit zij is vervaardigd. De reden hier achter is dat de homeopathie gelooft in dynamische, energetische genezing. Kort gezegd, niet de grote dosis werkt genezend, maar de kleine, minimale dosis. Zoals een grote dosis alleen fysiek kan werken (omdat het direct door onze organen wordt opgenomen of uitgescheiden), zo kan een kleine dosis dieper op het celniveau inwerken omdat ze ontsnapt aan de ‘handvaten’ van organen en weefsels. Een spreekwoord die de homeopathie ondersteunt zegt: “De Milde kracht is Machtig”!
Hoe is Homeopathie ontstaan?
De grondlegger van de klassieke homepathie, Samuel Hahnemann, leefde in een tijd waarin de medische wereld verkeerde in een zeer agressieve staat: ziektes werden vaak met grove middelen bestreden. Dat gebeurde volgens het aloud medische principe, contraria contraris curantar: het tegengestelde geneest het tegengestelde. Wanneer een patiënt bijv. leed aan verstopping, dan kreeg hij laxeermiddelen toegediend.
Volgens Hahnemann schaadden dit soort praktijken de zieke eerder dan dat zij deze genazen. Hahnemann stuitte tijdens een van zijn vele leessessies per toeval op een boek van Wiliam Cullen. In dit werk claimde Cullen dat de Kininebomen in Peru een effectief middel bleek te zijn tegen malaria, vanwege de samentrekkende werking van de boomschors, de kininebast. Omdat het principe van samentrekken in andere gevallen niet effectief bleek te zijn tegen malaria besloot Hahnemann over te gaan tot een geneesmiddelproef bij zichzelf. Daarbij ontwikkelde Hahnemann “drugs-achtige” symptomen en hij concludeerde dat deze symptomen op zouden komen bij elk gezond individu. Hiermee kwam Hahnemann tot het formuleren van zijn grondthese, nl.:
“Datgene wat een set van symptomen kan produceren in een gezond individu, kan een ziek persoon die de gelijksoortige symptomen heeft, genezen.”
Deze grondthese mondde later uit in het similiaprincipe (het gelijksoortigheidsprincipe). Niet het tegengestelde geneest, maar het gelijksoortige. M.a.w. volgens de filosofie der homeopathie moet bijv. een verbrande hand niet met koud water worden behandeld, maar met bijv. hete kachellucht.
Dezelfde werking gaat uit van homeopathische medicijnen. Een ziek iemand, bijv. iemand die aan ADHD lijdt, heeft allerlei symptomen, zoals overgevoeligheid op prikkels, druk zijn, concentratieproblemen etc. De homeopaat zal dan een middel zoeken (uit het dierlijk, plantaardig of mineraal rijk, en voorwaar, de homeopathie heeft een keuze uit tienduizenden middelen!) dat deze symptomen bij een gezond mens opwekt wanneer hij deze onverdund inneemt. Bij de zieke zorgt de overeenkomst tussen het gelijksoortige ziektebeeld en de kracht van het middel er dan voor dat er een genezende prikkel teweeg wordt gebracht.
Wat kan homeopathie voor mij betekenen?
Homeopathie kan enorm veel bereiken. Zowel acute klachten als koorts, griep, botpijn, verstuikingen etc. als chronische ziektes als hoofdpijn, autisme of spierziekten kunnen met homeopathie sterk verminderen dan wel totaal genezen. De genezingskans hangt af van de informatie die de patiënt (zo eerlijk en open mogelijk) moet communiceren met de homeopaat, en de kwaliteit van de behandelende homeopaat om het gelijksoortige middel te kiezen uit het hele arsenaal van middelen.
Kan ik mijzelf behandelen met homeopathische middelen of is dat schadelijk?
De vraag of homeopathische middelen schade kunnen berokkenen is moeilijk te beantwoorden. De een zegt dat een onjuist gekozen middel de levenskracht van de mens op een verkeerd spoor zet en dus niet bijdraagt aan genezing, andere zeggen dat een middel alleen werking heeft als het gelijksoortig is en dus ook niet schadelijk kan zijn wanneer het niet juist gekozen is.
Bij alle klachten geldt eigenlijk dat men een homeopaat in de arm moet nemen omdat hij of zij de ervaring heeft om het juiste middel voor te schrijven dat het symptomenbeeld volledig dekt.
Bepaalde homeopathische zalven, cremes en lage verdunningen kunnen zonder al te veel risico toegepast worden, maar zorg er dan wel voor dat u weet wat u doet. Homeopathie Netwerk heeft een overzicht van homeopaten op de website (gerangschikt op provincie) die u kunt raadplegen.
Lees ook:
AltNed 