door Mariëtte van Roij
Wiek Lenssen is de maker van The Year Zero. Een film over de Maya-Indianen en hun oeroude kalender. De kalender voorspelt wereldwijde veranderingen in de natuur, maar ook in het bewustzijn van de mensheid. In het jaar 2012 komt een einde aan de periode van de vierde zon en begint een nieuwe tijd; de vijfde zon. Een periode van harmonie en respect. Wiek zegt: “Het gaat er om dat ik niet mijn waarheid boven jouw waarheid stel. Maar dat we samen een nieuwe cultuur vormen die verrijkt wordt door onze verschillen.”
Niet alleen de Maya’s voorspellen een enorme gebeurtenis. Ook bij de Hindoes, en in de bijbel heeft men het erover.
Is de werkelijkheid toeval?
Ik ben op bezoek bij Wiek in Swolgen. Hij woont in een bos in een houten huis, dat ooit van Bertus Aafjes was. Met uitzicht op het groen vertelt hij over de film, hoe deze tot stand kwam en hoe dat was voor hem. Vlak voordat hij afreisde naar Colombia en Guatemala was hij bezig met de samenloop van toevalligheden in zijn leven. “Is de werkelijkheid toeval of bestaat dat niet”, vroeg hij zich af. “Leef je een blauwdruk waarin alles is voorbestemd?” De film vóór The Year Zero, confronteerde hem hiermee. “Ik maakte zoveel toevalligheden mee, die nét goed uitpakten dat het geen toeval meer leek. Een boek over synchroniciteit hielp nog een handje. Het idee ontstond om een film te maken over een Nederlandse alternatieve genezer, een sjamaan en daar tegenover een traditionele sjamaan aan het woord te laten.
Ik kwam in contact met de Duitse cineast Tauchert, die een film wilde maken van een bijeenkomst van 400 Indiaanse medicijnmannen en – vrouwen in Colombia. Hij kon hulp gebruiken en vroeg me om mee te gaan.” Maar Tauchert bleek plotseling verhinderd en Wiek ging in zijn eentje. “Ik heb sterk het idee dat de weg van iemands leven steeds door ‘toeval’ vorm krijgt.
2012
Ik kwam daar in aanraking met het Indiaanse wereldbeeld en met de voorspellingen en de oude kalender. Met 2012. Ik vond de bevestiging dat we leven volgens een blauwdruk waarin ons leven en de dingen die daarin gebeuren beschreven staan.” Tijdens die bijeenkomst ontmoette hij de twee hoofdpersonen uit de film. Don Cerilo (Zwervende Wolf). Een profeet, wiens taak het is om het Maya-verhaal uit te dragen, de Indianen samen te brengen en de profetie aan de buitenwereld bekend te maken. Don Julian, de genezer en regensjamaan. Wiek filmde twee maanden in Guatemala en keerde terug naar huis om de film af te maken en de financiering rond te krijgen. “Door de film uit te brengen heb ik gedaan wat de Indianen aan me vroegen. De film vormt de brug naar de buitenwereld en laat hún visie op de toekomst zien. Zelf raakte ik in een innerlijk proces verwikkeld, geconfronteerd met die datum en de voorspellingen. Ik werd steeds heen en weer geslingerd tussen twee werelden. Mijn rationele stuk en mijn intuïtieve stuk. Mijn Westerse opvoeding en universitaire opleiding kwamen tegenover deze andere manier van tegen het leven aankijken te staan. De Jehova-getuigen roepen ook al jaren dat er een einde komt aan deze wereld.
Zwervende Wolf
Opnieuw gebeurden er zovéél ‘toevalligheden’ dat ik besloot om de film als een test te zien. Als hij tot stand zou komen, is dat het bewijs van de andere wereld. Ik legde mijn wereldbeeld op de testbaan”, zegt hij met een lachje. Tegelijkertijd was het zijn droom om met deze film de bioscopen te halen. “Het materiaal was er maar er kwam geen respons, niemand leek geïnteresseerd.” Een telefoontje uit Colombia riep hem terug. Zwervende Wolf had twee maanden tijd voor hem. “Dat was een belangrijk keuzemoment. Ik had géén geld en liet opnieuw het toeval beschikken. Lukt het niet, dan is dit ‘toeval’ niet juist, dacht ik, dan was het gewoon ‘stom toeval’. Ik gooide het op een test met het universum en daagde de goden uit. Dat heb ik geweten. Ik kende diepe dalen en hoge pieken. Als ik dacht te weten hoe het in elkaar steekt en begon te vertrouwen was daar plots weer een afgrond. Waar ben ik mee bezig? Vroeg ik me regelmatig af. Ik had álles, ook privé, hierin gestopt.” Hij trok rond met Zwervende Wolf en leerde de kalender kennen. “Op een gegeven moment zei Zwervende Wolf: ‘Nu weet je genoeg en je hebt genoeg informatie’, en hij was gevlogen. Daar stond ik…”
Ritueel
Terug thuis begon opnieuw de zoektocht naar een producent en een financier. “Dat liep allemaal erg moeizaam. Uiteindelijk vond ik Jurafilm. We gingen aan de slag en nóg wilde het niet lukken. Mijn vrouw Diana stelde voor om een brief te schrijven naar Zwervende Wolf en hem te vragen om een ritueel uit te voeren voor de film. Een paar dagen later werd ik opgebeld door de TROS Nieuws-show, met de vraag of ik wilde komen vertellen over het project. Toen ik daarvan thuis kwam stonden er al 38 reacties op de voice mail. Nét op het nippertje konden we de commanditaire vennootschap oprichten. Precies op 31 december was alles rond en was het nog mogelijk om van fiscale regelingen te profiteren.” De film kwam er.“Ik ging terug om de rest te filmen en vroeg Zwervende Wolf of hij de brief ontvangen had. ‘We hebben nog diezelfde avond een ritueel uitgevoerd’, was zijn antwoord. ‘Maar jij deed er twee jaar over om die brief te schrijven’. Het is even stil.
Ontwaken
Begin 2002 draaide de film in diverse filmhuizen. Zo’n 10.000 mensen zagen hem. Maar voor Wiek is het niet genoeg. “Deze film is voor de hele wereld. Het boek dat ik schreef over mijn ervaringen wordt nu ook in Duitsland uitgegeven. Maar van de film hebben ze zich teruggetrokken. Het gaat allemaal zo langzaam en ondertussen komen we steeds dichter bij 2012.” Wiek ziet parallellen in wat de Maya’s zeggen en wat er op dit moment om ons heen gebeurt. “Al tientallen jaren roepen ze dat het regenpatroon verandert. De droogte die in de film ter sprake komt, was de ergste ooit. De grote ziekte waar ze het over hebben is nog niet zichtbaar. Men zit er op te wachten. Maar ook positieve dingen gebeuren. Rassen versmelten met elkaar. We zijn onderweg naar een ander bewustzijn. We zoeken harmonie en samenwerking. We gaan denken in een wereldgemeenschap. Er is steeds meer aandacht voor wat er meer is tussen hemel en aarde. Door ons overgroot materialisme gaan we op zoek naar diepgang. De Maya’s noemen dit de periode van ontwaken. Ik zie dat wat er innerlijk bij mij gebeurt, ook uiterlijk gebeurt.”Het is in de geschiedenis steeds zo geweest dat aan het einde van een cyclus, de overgang naar een nieuwe periode, gepaard ging met veel natuurgeweld. “Tijd is geen lineair gegeven. Het is een spiraal. We komen steeds op hetzelfde punt terug, alleen op een hoger niveau. En dat geldt ook voor ons bestaan. Ik vermoed dat de voorspellingen kloppen, maar dat ze anders uit zullen komen dan we denken.” In de film wordt een oproep gedaan om terug te keren naar de natuurlijke tijd, waardoor we weer meer in harmonie en met respect voor onszelf en alles om ons heen gaan leven. “We zijn allemaal met elkaar verbonden en we hebben elkaar nodig. Willen we dat niet onder ogen zien, dan roepen we enorme rampen over ons af. We putten onze bron, de aarde uit en blijven maar doorgaan met vervuilen. Er is geen terugkeer meer mogelijk. We hebben catastrofes nodig om wakker te worden. Het lijkt wel een zeven koppig monster dat een machine geworden is. Neem nou de eco-landbouw. Steeds opnieuw kiezen we voor macht en economisch gewin. Wat zou er gebeurd zijn als de tsunami hier had plaats gevonden? Dan zouden politici geroepen hebben: ‘we hebben het toch altijd al gezegd’. We moeten naar een andere manier van omgaan met de dingen.” Veel mensen zijn bezig met energieën voelen, maar daar gaat het volgens Wiek helemaal niet om. “Het is heel basaal. Wat doe jij met je leven? Wat gebruik je ten koste van wat? Als de grote massa nu bewuster omgaat met het leven wordt het straks misschien minder afschrikwekkend. Het gaat er om dat ik niet mijn waarheid boven jouw waarheid stel. Maar dat we samen een nieuwe cultuur vormen die verrijkt wordt door onze verschillen.”De wereld is een dorp door tv, internet. “In onze fysieke omstandigheden zijn zelfs planten en dieren verspreid over de hele wereld.” De poolomslag waar over gesproken wordt op 21 december 2012 heeft vaker plaats gevonden. “Ongeveer 10.000 jaar geleden ( het einde van de tweede zon) smolt de ijskap en vonden wereldwijd overstromingen plaats; de zondvloed uit de bijbel. 5200 Jaar geleden begon de Egyptische cultuur. Nu staan we voor een climax in natuurgeweld en misschien een totale aardbeving die veroorzaakt wordt door de poolomslag.” Wiek vind het zelf nog moeilijk om te geloven. “Ik probeer kritisch te zijn en me niet te verliezen in speculaties. Het is nog steeds moeilijk om me dit allemaal voor te stellen, maar ik blijf het ook volgen. Ik ben geen verlichte, die dit even naar buiten brengt. Ik wil twee werelden verbinden, in mezelf en in de buitenwereld door me te blijven inzetten voor de film.” Wie meer wil weten over de Maya’s, de kalender en 2012 vindt op internet een heleboel informatie door met deze woorden te zoeken.
door Mariëtte van Roij – www.debronfrance.nl
(zie ook: wieklenssenfilm.nl: The Year Zero)
AltNed 